Mittwoch, 1. September 2010

Ersoy Cav - HAYAL ürünü

Ben bir yerdeydim,
Sen hic bir zaman o yerde olmadin.anlatacagim sen yok iken,
Neler geldi bak basima.
Bir evimiz vardi,ikimizin kalabaligi dolasirdi hep o evde.Ama o gün sen yoktun...
Evimiz bir gölün kenarindaydi,Etrafta baskalarinin da evleri vardi,Ama cok tanimazdik komsularimizi...Biz daha cok kendimizle saniyorum mesgul olmustuk,Yada orada hayat öyle idi,
Pek kimse bir birleriyle ilgilenmezdi...
Senin olmadigin o gün ben , Göl`e bakan bahcemizde bir seyler ile ugrasiyordum,
Tuhaf kuslar vardi agaclarda, Mor kanatli kuslar vardi,
Yapmakla ugrastigim seye odaklanmaya calissamda, etrafimda ucusan tuhaf seyler dikkatimi ezip geciyordu.öyle ilginc ti ki hersey.Alnimdan bir damla ter aktiginda,Son derece düzgün giyimli bir garson bana cok ciddi bir yüzle bir bardak cay ikram ediyordu ve sonra arkasini dönüp gidiyordu...Aslinda bunlar detaylar...

Ah nasil icimde sizili bir his biraktin öyle sen.
icimde sesin vardi,bana dedin ki;
Gidip biraz yüz hadi...
elimdeki önemsiz seyleri yere biraktim,
Beni cagiriyordun,gitmemezlik olurmuymus...gölün sularina dokundurdum ayaklarimi,kumlar kristal bir sogukluk yayiyordu,karsi kiyida,cansiz renkleri ile evler,onlari saran agaclar vardi,
dizlerime kadar gölün sularina girdim,öyle soguktu ki su,kollarimla kendimi sardim.Arkami dönüp evimize baktim,bahcedeydin,
Bana el salliyordun,öyle tuhafti ki gülüsün,bir veda eder gibi aglamakli, birazdan sarilacakmissin gibi,piril piril gözlerle bana baktin,el salladin...
Ben senden gitmek istemiyordum,sular soguktu,cenem titriyordu...Aglamak istiyordum..ben senden uzaga gitmek istemiyordum...
iste böyle düsünürken,senin cigligin beni sarsti,kafami kaldirip baktigimda inanilmaz büyüklükde bir dalganin üzerime düsmek üzere oldugunu gördüm,neden bilmem,korkmadim,ve hic paniklemedim,bir saniye bile kaybetmeden derin bir nefes aldim,bu bana lazim olabilir dedim,o kocaman dev su kütlesi bir kac saniye icinde,bir dünya gibi basima yikildi.suyun icinde gözlerimi actim,her sey nasilda karisikmis böyle,burgu burgu büyük bir kuvvetle su gücünün limitindeydi,ona karsi savasmak gibi aslinda bir niyetim de yoktu,cunku bu bir ise yaramazdi.biraz önce icime cektigim nefesim yavas yavas tükeniyordu,tekrar bir firsatini bulsam,bir kez daha cigerlerime havayi doldurabilirsem belkide kurtulabilirdim bu dar ve agir yerden,ama buna hic firsat olacaga benzemiyordu,ugultu bu agirligin altinda artik daha fazla dayanamayacagimi anladim,öyle dev bir orduya teslim olan,caresiz bir asker gibi biraktim kendimi,kollarimin o an nasil gerildigini,gögsümün inanilmaz agriyip sistigini sen görmedin iyikide,boynumdaki damarlar patlayacakmiscasina sistiler,gözlerim kocaman acildilar,gövdemi buz gibi suyun soguklugu terk etti.ne tuhafmis,insan son anda bile en azindan bir hamle yapmak istiyormus,
onu da yaptim...sonra,gevsedi her yerim,derin ve huzurlu bir uykuya dalar gibi dalip gittim,saclarimin suyun icinde akisini hissettim son kez.
Sen beni aldin,her seyi görüyordum,
Ellerin titriyordu,yanaklarimda dolasirken,gözünden bir damla yas tenime düsüp dagiliyordu.boynuma sarildiginda ,sana sarilmak istedim,iste aslinda o zaman anladim bana ne oldugunu...
Su her yeri dagitmisti,bir bahcenin kapisi agir agir yüzüyordu az ilerde yüzeyde,bir cok seyi katip önüne feci sekilde sürüklemis demek.
Bana sarilip dakikalarca öylece kaldin.Ben Sana artik hic sarilamayacaktim...

insan icin üzücü olan, canin tenden cikip gitmesi degildir aslinda,her canli mutlak ayni sona er yada gec ulasiyor,
ölümü insan icin zor yapan, dakikalarin ,günlerin aylarin yillarin cok degerli olmasi,cunku ancak o zamani durdurabiliyor.Vakit varken,
Sevecegim,
sarilacagim,
öpecegim,
güzel radyo müzikleri dinleyecegim,
hic sebepsiz sevecegim tanimadigim insanlari,
Aciyacagim kendime,
dalga gecip gülecegim kendime,
Yebi bir kitap alip sayfalarini koklayacagim,
bir kac resim daha cektirecegim kesinlikle,
sonra
cok üzülmeyecegim aslinda,
cekip gidenler,
Aci sizi
özlemler,
eksiklikler
Hayati sicacik bir yoragan gibi cekecegim üstüme,
Aksamlar ve sabahlar,
hayatin icindeki bütün kipirtilar
kosun bana kosun,

Vakit dar,
Sular üstüme üstüme geliyor...

Ersoy Cav 2010

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen