Ersoy Cav - Hic bir sey

Hic bir sey olursun,
Tutarsan kalemi,
cümle olursun,
yazarsin boydan boya,
bir sehri yazarsin,
mezar taslarinin sogukluklarina deger dudaklarin,
duayla dökülür göz yaslarin,
merhamet olursun...
tutup kirarsin sonra
umutlarin kanatlarini,
kan süzülür bir melegin gözlerinden,
günahkar olursun,
hic bir sey olursun..

Hic bir sey olursun,
ak gögsünde kuslarin,
arsiz yakamozlarinda denizlerin,
pirilti olursun,
bir hancer ucunu parlatir ay isigi
yapayalniz duvarlara dayanir
tas olursun,
sonra kendi enkazinin altinda kalir
hic bir sey olursun..

Mahseri andirir senin cigliklarin,
köse bucak kacarsin
hesaptan kitaptan,
aklina icirdigin bir zehire
saplanirsin,
mor halkalar dokunur gamzelerine,
düklüp kalir
sarap tadinda izdiraplar,
bir elin damarlarina dokunursun,
yillar gelip gecer,
ve ritmi bir fahise heyecaninda,
kabin,
aynaya baktiginda,
yok olursun...

Hic bir sey olursun,
Hic,
hic söylemek istemezdim,
al avuclarina
yaprak sirtlarindan,
bir damla cig,
öp yasamin
billur kaynagini,
iyi dilekler tut arada bir,
arada bir cal yalnizliginin kapisini,
kalabalik bir neseyle,
tutup saclarindan sürüklemeden seni
kaderin..
önce kendini sev,
yoksa,
hic bir sey olursun,
hic...


Ersoy Cav 2010