Ersoy Cav - Anladim

Benim sonsuzlugumda,
Ucurtmalarim vardi,
Mavilerimi aldip götürdün giderken,
Nefesim ardina düstü daglarin...
Bugulandi gözlerimde cocuk bakislarim...
Kirildim...

Duydugum bu Yasamin seslerinde,
Sarkilarim vardi benim,
Sus dedin kemanlara...
Bütün melodilerim dondu benim...
Buz bir beyazdi gözlerimde biraktigin...
Agladim...

Benim bu kösebaslarinda,
Sokaksiz köpeklerim vardi,
Evsiz barkisiz
insanlarim vardi...
Söndürdün isiklarini tüm lambalarin...
Atesböceklerim öldü...
üsüdüm...


Benim bu Soluksuz yasamda,
Ciceklerim vardi,
Pasli eski,saksilarda,
Papatyalarim ,güllerim,
her sabah pencere önlerinde,
Sercelerim...vardi...
Sabahlari yapraklarda,
Cig damlalarim vardi...
Sustu dudaklarin,
Gün batimlariyla gitti,Ayaklarin..
Bir daha hic dönmeyeceksin...
Anladim..
Anladim..

Ersoy Cav Mart 2010