Donnerstag, 8. April 2010

Ersoy Cav - Cinayet

o baskasini sevdi,
tepeden tirnaga
korkuyla,
yüzünde
yilan gibi tedirgin
derisi...

simsiyah iri gözleriyle,
meydan okurmuydu bilmem,
hic bilmem kaderine...

onbesinde,
babasi bagladi ellerini
agabeyileri sirtina basti
bogazina ipi gecirdiler...

o baskasini sevdi,
tepeden tirnaga
namusluca,
kalbinde bir kursun gibi,
onun yarasi bambaska...

son bir kez basini koymustu
ana dizine,
son bir kez
hayallerinin en güzel yerinde...
uyandirdilar onu...


ipi elleriyle cekti öz babasi
agabeyileri
sirtina bastilar
nefesi yalayip gecti
betonlari...
kan akti sonra burnundan
iri siyah gözleri donuklasti...


o bir baskasini sevdi,
kalbine sigdiramadi
o büyük sevdasini
sarkilar dinledi gizlice,
gizlice agladi belkide...


Cigerlerine oklar saplandi annenin,
Ellerinde
sicakligi yavrunun,
gözlerinde
ayak izleri,
sonsuzlugun,
hickirigi klabine dügümlendi.
son kez oksadi saclarini
son kez
kokladi...


Dakikalarca
bogazinda tuttu ipi
öz be öz babasi,
sirtina bastilar agabeyileri,
durana kadar kalbi
kizin,
beklediler,
nefesi dokundu ellerine,
yer yarildi
acisindan...
öldürdüler onu...
ipi biraktilar...

Ersoy Cav April 2010

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen