duvarlar arasindayim,
celik tellere asili ellerim,
bir yanimi kopartip duruyor zaman,
ölür gibi ansizin bütün isiklar,
gözlerimi
aliyor zaman...
Avuclarimda kendi topragim,
cürüyüp giderken
mora calan dudaklarim,
sesimde,
kendi dualarim,
biter gibi bütün umutlar,
nefesimi caliyor zaman...
tas duvarlar arasindayim,
pasli civilere asili
gözlerim,
icimi kanatip duruyor,
Tirnaklarin,
parcalanir gibi yüzümde
bütün aynalar,
Canimi yakip duruyor,
zaman...
E.Cav 2010 April
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen