Ersoy Cav - ölenlerin Ardindan

Rüzgar öptü saclarindan,
düstün,
düstün gözlerinden
siyahlar gitmis,
teninde kurumus otlar gördüm.,
ellerinde cürüyen etler
yoktu tirnaklarin
yoktu
bakislarin,
yoktu aksam hüzünlerin..
Yoktu sabah gülüslerin,
sen yoktun..

biri vardi bas ucunda,
gölgeler gibi
ezilmis
parcalanmis biri vardi,
ay tuttu
bulutlari yere atti...
icimden kan gitti,
yagmur icti toptak...
sen koktun...
agladim...

Bir ses duyuldu ansizin,
Gölün parlayan alninda,
bir kus olmaliydi,
iki cift kanat,
atesler icinde,
uctu gitti,
melek sandim,
sen sandim...


Ben vardim bas ucunda,
bir kac mevsim daha bekledim,
kar suyu kucakladi,
sicak yataklarda,
cocuklar uyandi,
herkes gecip gitti
kendi yolundan
bahar geldi,
filiz catlatti topragi,
göge acilan eller gibi
acildi yapraklariyla cicekler.
her yer sen koktu..
Agladim...

Ersoy Cav 2010 April